Lachend de auto inruilen voor een vliegtuig en het vliegtuig weer verruilen voor een bus. Dit alles om deel te nemen aan een internationaal toernooi in Hongarije (1 t/m 8 juli 2017 te Kaposvar).
Lachend naast je bed
Daar sta je dan om 04:00 uur lachend naast je bed met de gedachte “Wat hebben we onszelf toch op de hals gehaald om met 29 apen, 5 moeders en 3 coaches deel te nemen aan een internationaal toernooi in Hongarije.” Op naar beneden voor het ontbijt en vervolgens de laatste paar dingen in je koffer stoppen. Koffer dichtmaken en daar ga je dan.
Eindhoven niet de gekste
Terwijl eerder deze week het parkeerdek van luchthaven het allemaal niet meer zag zitten, zo makkelijk vonden wij een parkeerplek op P3. Langzaam popten de rode rugtassen uit de menigte op en vulden we de vertrekhal. Mochten we de koffers labellen en afgeven. En zo makkelijk konden wij bijna allemaal door de douane. Robert zijn rugtas werd uiteraard op drugs getest en de inhoud nagekeken.. Bart en Alek mochten niet alles meenemen naar Hongarije en zo viel alles weer mee.
Naar Boedapest
Zo zwaaiden wij jong oranje meiden nog even uit en riepen we de gelukswensen toe. En huppelden wij blij door de gate het vliegtuig in. Gezellig bij- en doorelkaar zaten wij klaar, gas erop en vliegen maar.
De groentjes onder ons genoten van alles, en de ervaren reizigers maakten kennis met elkaar. De piloot deed ook zijn best en met wat extra spannende momenten werd er toch voor een zachte landing gekozen.
Onze Katalin
Daar waar vaak veel spanning ontstaat was het bij ons een groot feest. Alle koffers zowat als eersten en compleet. Op naar onze verassing aan de andere kant van de schuifdeuren.. Een kleine en vrij jonge begeleidster stond al snel omringd door de boomlange volleyballers. “Katalin” genaamd heeft de eer om ons deze week te begeleiden. Na een ingelaste plaspauze konden we richting de bus.
De deur van de bus ging open en daar kwam onze, ook weer vrij kleine, buschauffeur uitgelopen. Bij het laden van de koffers werd al snel duidelijk waarom het klein zijn als chauffeur voordelen heeft. Alles en iedereen erin en gaan met die toch wel wat rammellende bus. De Van Hool bus was zichtbaar een bus met emotie. De rit duurde en duurde, het was warm en we werden het zat. Gelukkig voelde de chauffeur dit aan en kregen we bij een buiten fitness locatie onze pauze. Gelukkig zat er dichtbij ook een toilet en tankstation.
Heerlijk in Kaposvar
Via enkele lokale wegen kwamen we aan in Kaposvar. Het hotel ziet er aardig “communistisch” uit. En wij waren de verassing van de dag voor het personeel… Ze hadden ons blijkbaar morgen pas verwacht. Enkele kamers omgeboekt en morgen krijgen we alle besproken kamers. Ook hier is de organisatie voor ons de dingen gaan regelen en hebben ze het keurig opgelost. Op naar de kamers, warm en minder luxe dan in Nederland (lees, positieve ervaring, cultuur).
Beste tijd is vrije tijd
Vrije tijd om even door de stad te lopen. Verstoppertje spelen en stilstaan bij culturele dingen. Op naar een plaatselijk restaurant voor het diner. Rijst, kip en wat groente. Prima maaltijd. Vervolgens een heerlijk ijsje wezen eten bij een ijssalon.
Weer vrije tijd en ontspanning. Staf hield overleg voor morgen en evaluatie over vandaag. Conclusie is een geslaagde eerste dag en veel zin in de komende dagen.
Morgen
Wekker om 08.00 uur, ontbijt 08.30 uur, 09.30 uur naar park, 12.30 uur lunch, 13.30 aqua park, 19.00 uur diner, 20.00 uur vrije tijd, 22.00 uur slapen.
Foto’s op: https://www.instagram.com/ikvolleybal.nl